Stambeno naselje Radvanje u Mariboru sagrađeno je u zatvorenom i izuzetno determiniranom urbanističkom planu naselja, koji je afirmirao zahtjeve za ruralnim oblikovanjem objekata (klasični, ograničeni gabariti, dvokatni strmi krovovi, tamni pokrov...). Uz normativnu diobu prostora na blok i nizove, arhitekti su uspjeli promovirati još i treći tip – kuću u nizu. U području gdje je bila dopuštena visina objekata P+1 pojavio se novi tip stambene zgrade, neka vrst vertikalnog blizanca, koji predstavlja povezni element između potpuno individualne kuće u nizu i stana u bloku. 

Kuće u nizu P+1 su u naselju raspoređene u tri usporedna niza. Svaki od njih je organiziran tako da su pojedini stanovi podijeljeni po katovima – na prizemni stan s dvorištem i katni stan s terasom na krovu. Pri oblikovanju nizova činilo se značajnim svim stanarima ponuditi jednakovrijedne uvjete stanovanje bez obzira na odabranu etažu.